“2016 is voorbij gevlógen”, “wat gaat de tijd toch snel”… De tijd lijkt inderdaad steeds sneller te gaan naarmate je ouder wordt. Dat klinkt alsof ik al heel oud ben, dus ik houd snel op met uitspraken waar we het toch allemaal over eens zijn. Maar de vraag hoe we het beste van de tijd kunnen maken vind ik wel mooi om tijdens een reflectiemoment tussen de kerstrestjes en oliebollen te laten bezinken. Wat waren mijn hoogtepunten van het jaar, wat heb ik geleerd en vooral wat wil ik aankomend jaar bereiken?

Al twee jaar op rij schrijf ik een reflectieblog en 2016 had ik besloten, moest in het teken staan van intuïtie): “…wat vaker vertrouwen op gevoel en actie ondernemen zullen geen kwaad kunnen. Ambitieus? Ja that’s me. In 2016 wil ik vooral ambitieus zijn voor mezelf.”

Halverwege 2015 ben ik met mijn vriendin Anne-Fleur begonnen om elke dag een foto te maken van iets: iets moois, iets minder moois, maar iedere dag een foto om na een jaar te kijken wat dat doet. Het maakte halverwege dit jaar dat ik besefte dat elke dag een foto je laat beseffen hoeveel dingen je eigenlijk doet in een jaar. Als er dan gesproken wordt over ‘de tijd gaat snel’, en ik kijk terug naar mijn 365 dagen foto challenge, realiseer ik mij ineens hoeveel ik vergeet in een jaar.

Terug kijkend op een paar kiekjes van deze challenge en überhaupt het jaar 2016  was het een jaar waarin ik inderdaad meer op intuïtie ben gaan vertrouwen en n.a.v. het boek van Covey en mijn missie actie heb ondernomen:

• Wisseling job. En hoe. Gekozen op gevoel en voor mijn gevoel. Werken bij een totaal ander bedrijf, andere business, dichter bij huis en in een totaal andere functie dan ik de vier jaar ervoor gewend was. Daar had ik zin in en voelde ondanks nieuw, toch vertrouwd. Ik kwam in maart terecht in de mannenwereld van keukenapparatuur, een wereld vol ondernemerschap en in etail legio opportunities die ik mag ontdekken.
• Werken dichter bij huis doet me ook veel goed merkte ik al snel: meer tijd voor andere dingen:
  -Dingen als echt meer tijd kunnen steken in hardlopen wat resulteerde in meedoen met de Do-In Run cursus (yoga en hardlopen), twee halve marathons en nog meer hardloopwedstrijden.
  -Maar ook tijd hebben voor een steentje bijdragen aan de maatschappij: een groot evenement van ons dorp organiseren en toetreden tot het bestuur van de carnavalsvereniging.
  -Last, but definitely not least: tijd voor de belangrijke personen zoals vakantie met mijn beste vriendinnetje, leuke uitjes met familie en vrienden, tijd voor mezelf om niks te doen, tijd voor mezelf om te lezen, series te kijken, met konijn Hippie te spelen en tijd voor vakantie met mijn maatje naar Cuba.

Kiezen met je intuïtie en omdat het bijdraagt aan mijn missie maken dat ik een baan heb ontdekt waarin werken niet als een verplichting voelt maar als ondernemen en creëren. Maken dat ik tijd anders indeel sowieso, waarbij er meer tijd is zowel in zakelijk als privé om echt er te zijn en te realiseren in wat een luxe ik leef.

Dat is mijn belangrijkste succes dit jaar: door meer te luisteren naar mijn intuïtie en de dingen die ik belangrijk vind en waar ik voor sta, ben ik veel meer in staat om actie te ondernemen, bij mezelf te blijven en dankbaar te zijn. Niet alleen maar rennen en aan alle verwachtingen voldoen van de maatschappij, maar rennen wanneer nodig met een doel, rustig lopen om te ontdekken of stilstaan op momenten met de mensen die er echt toe doen. Ik heb geleerd om me daar bewust van te zijn en dat heeft niet alleen een positieve impact voor mijn eigen gemoedstoestand, maar zeker ook voor de mensen om mij heen.

Tips van 2016: a seeker & timemanagement 2.0
In 2016 kwam ik er pas echt goed achter dat ik echt niet houd van loslaten, en, nog belangrijker, dat dit ook niet altijd hoeft. Onderstaand filmpje geeft het goed weer: “The search is what anyone would undertake if he were not sunk in the everydayness of his own life. To become aware of the possibility of the search is to be onto something. Not to be onto something is to be in despair.” (Walker Percy)

Door bezig te zijn met dingen die voor mij belangrijk zijn (een missie) kom ik erachter dat het makkelijker is keuzes te maken om dingen wel of niet te doen. Dat zou ik willen meegeven aan iedereen die zich af en toe verloren voelt of het gevoel heeft alleen maar te rennen: maak een missie en probeer bij elke keuze daar naartoe terug te grijpen. En realiseer je: het feit dat we de mogelijkheid hebben om zo te reflecteren is een luxe waar we dankbaar voor mogen zijn!

De andere tip die ik mee wil geven en die mij heeft geholpen dit jaar: timemanagement 2.0. Er was een avond dat ik me realiseerde dat ik OVERAL briefjes, lijstjes, to do dingen had liggen: zowel online als offline. Dit helpt niet echt mee in creatief kunnen denken. Toen heb ik het roer om gegooid: alles online noteren, 1 mailadres, alles netjes opslaan en zodra er dingen in mijn hoofd komen die ik wil doen/moet doen, noteer ik ze zodat ze uit mijn hoofd gaan en in mijn online lijstje staan. Ik blijf een chaoot dus helemaal perfect is het nog niet, maar het geeft al iets meer rust en ruimte.

2017: never let go
En toch, ondanks dankbaarheid, de missie, de luxe dat ik überhaupt zo kan reflecteren en me niet druk hoef te maken over honger, onderdak, oorlog zoals vele andere mensen op deze aardbol helaas wel… merk ik onrust en overprikkeling.

Ik had vorig jaar al geaccepteerd dat dit erbij hoort, maar het breekt nog wel eens op. Zoveel informatie, zoveel dingen te doen en ik wil alles doen. Accepteren dat je niet alles kan doen vind ik nog lastig: het is een continue tweestrijd tussen alles willen doen (vrijheid) en de drang om bij een keuze te blijven. Ik merk steeds meer dat je er als mens achter komt welke dingen je energie geven, en welke je energie killen. En toch blijft dat soms moeilijk. Ook merk ik dat het belangrijk is en blijft om dingen te doen waar je bang voor bent. Het is best eng om een veilige werkomgeving op te geven voor iets nieuws, maar omdat iets kriebelt is niet een reden om iets niet te doen.

Ik laat me vooral nogal wel eens van mijn pad brengen door verwachtingen van anderen en de maatschappij. In 2017 is mijn doel om me daar minder van aan te trekken. Ik blijf zoeken, a seeker, en leer accepteren dat het in mijn persoonlijkheid zit om niet los te willen laten en af en toe overprikkeld te zijn. Om in de tijd van het jaar te blijven – ‘2017 in goede voornemens’:

• Plezier en avontuur maken;
• Nieuwsgierigheid en actie blijven ondernemen;
• Niet bang zijn voor meningen van anderen;
• Structureel boeken lezen en kennis blijven opdoen;
• Blijven kiezen op basis van intuïtie.

To be a seeker is to never let go… to let go is to find.

Cheers!