Open brief                                               Loil, 21 februari 2017

Beste niet-carnavalist,

Wellicht heb je de krantenkoppen gezien ‘‘Donald Trump-pruik voor carnaval moeilijk te krijgen‘ , ‘Venlo boos, Prins Carnaval komt uit 020’ of het bericht over de speciale carnavalsboxer.

In sommige gemeenten van het land is het feest al los gebarsten, in andere staat komend weekend in het teken van het mooiste feest van het jaar: carnaval. Zo ook in de dorpen Nieuw-Dijk, Didam en Loil. Als niet carnavalist zul je tot het soort behoren dat niet kan wachten tot het weer voorbij is: al dat bier, bier en nog eens bier. Gedoe over tradities, verkleden en optochten. Waar maakt menig carnavalist zich druk om? Deze carnavalist heeft drie beweringen uiteengezet voor jou, niet-carnavalist: je hebt ze vast zelf wel eens gedacht of gezegd, en met deze brief wil ik je vertellen hoe een carnavalist hierop reageert. Aan het einde van deze brief durf ik zelfs te beweren dat als iedereen carnaval zou vieren, er een stuk minder ellende zou zijn in de wereld.

“Je moet ermee opgegroeid zijn.”
Veel mensen beweren dat je opgegroeid moet zijn met carnaval om het een leuk feest te vinden. Nou dat is dus niet waar beste lezer, carnaval is het feest bij uitstek waar iedereen welkom is: jong en oud, dik en dun, wit en zwart, Amsterdammer en Rotterdammer etc. In de tijd waarin onze maatschappij op scherp staat is dit toch een fantastische manier van integreren. Iedereen is gelijk tijdens carnaval en het is het grootste verkleedfeestje van het jaar: je kan het zo gek maken als jij wilt. Het wordt in veel gebieden op veel verschillende manieren gevierd, er is voor ieder wat wils. Van kroeg naar kroeg hupsen, in een optocht meedoen, aan een wagen meebouwen, in dezelfde zaal elke avond feestvieren, iedere avond een boerenkiel of juist iedere avond in een ander pak etc. etc. Waar je ook carnaval viert, je zult overal met open armen en plezier ontvangen worden.

Je kan ook verliefd worden op een carnavalist of een leuke groep treffen om bij aan te haken. Zo had ik 3 jaar geleden nooit verwacht zoveel vrije dagen op te nemen als nu rondom de carnaval. Waar je mee om gaat word je mee besmet…

Dus nee: je hoeft er niet mee opgegroeid te zijn, je moet het wel willen beleven. De straat op, de zaal in, meng je tussen de ‘locals’. Lekker dansen, zingen, springen en een biertje drinken…

“Tijdens carnaval is iedereen alleen maar dronken.”
Dit is een opmerking van mensen die nooit echt carnaval hebben gevierd (jij dus). Carnaval is een sociaal gebeuren: het draait om gezelligheid, samenwerken, en creativiteit. Wanneer we een carnavalswagen bouwen zijn we er maanden mee bezig met vrienden, lerend van elkaar, lerend wat sterke en zwakke punten zijn, creatief bezig zijn en we leren, als je al van jongs af aan dit festijn meemaakt, om samen te werken en je verantwoordelijkheid te pakken.

Beste lezer het gevoel de dagen voor carnaval, de welbekende ‘carnavalsstress’, is moeilijk te omschrijven. Je moet het ervaren en zien als ‘met z’n allen een tandje extra geven’: de wagen moet af, de pakken moeten af, de chauffeurs moeten geregeld zijn, eten en drinken, versieringen etc.: alles moet gereed zijn voor een paar dagen feest. Uiteraard wordt er een biertje of wijntje gedronken tijdens de voorbereidingen en tijdens het feest, maar dat doen we toch bij elk feest?

“Het is een lomp boerenfeest, de kostuums zijn lelijk en het is koud.”
Er zijn veel theorieën over waar carnaval precies vandaan komt, dat maakt voor jou ook niets uit. Belangrijker: de wagens die je ziet tijdens de optocht van Nieuw-Dijk, Didam en Loil zijn echte praalwagens (vooral uit Loil ;-)). Er zitten loopgroepen tussen die een act opvoeren, er is muziek en elk jaar proberen groepen weer iets nieuws neer te zetten. Is dat lomp? Nee. Het is juist prachtig tot in detail uitgevoerd. Lelijke kostuums? Er zijn mensen maanden bezig om hun kostuum te maken, precies op maat en precies zo dat het perfect bij het gehele plaatje past. Koud? Ja het kan koud zijn. Iets meer hossen dan maar.

Het is hét feest waar jong en oud verbroederen: kinderen helpen mee met de ouders en andersom, iedereen viert samen feest en niets is te gek. Er wordt niet alleen op straat gedanst, maar ook in de kroeg of en de zaal. Ja, er wordt in een polonaise gelopen, maar wanneer jij ook echt wilt en meedoet tussen alle vrolijke mensen, word zelfs jij daar blij van.

Kortom: carnaval is zoveel meer dan een paar dagen feesten.

Het draait om gezelligheid, om elkaar helpen en om plezier hebben. Zijn dat niet de ingrediënten waar we allemaal blij van worden?

Ik hoop dat je, als niet-carnavalist, een keer wilt kijken en meedoen, het is een vrolijke georganiseerde chaos waar het vooral draait om plezier. Terugkomend op de eerste alinea van deze brief… in de wereld van vandaag, waarin we met z’n allen soms angstig zijn, moeite hebben met respecteren en soms steeds minder lijken samen te werken in plaats van meer, is carnaval in het bijzonder een prachtig feest om meer te respecteren en meer over te vertellen. Mocht je niet overtuigd zijn mag dat ook (hé, respect), maar ik hoop dat je niet meer snel zal zeggen dat het alleen maar ‘bier, lomp, lelijk, koud en iets is waar je mee opgegroeid moet zijn’ is.

‘Het is onverstandig om nooit je verstand even kwijt te raken’.

Alaaf!