Over flirten met 120 km per uur, een koffieverslaving, meer structuur… & de zoektocht naar een baan!

De collegebanken hebben nu echt plaatsgemaakt voor de werkvloer. Ineens wordt het duidelijk dat je niet meer beoordeeld wordt op de theorieën die je kent en opdrachten die je uit hebt gevoerd, maar op wat je kan en wat je laat zien, op je persoonlijkheid en wat je presteert. Na 10 maanden met mijn scriptie bezig te zijn geweest, een periode van veel stress, maar ook je eigen tijd in kunnen delen, komt na deze scriptie het beroemde / beruchte ‘zwarte gat’?

Dit zogenaamde zwarte gat was bij mij niet heel erg zwart.. Heb het vooral ervaren als soort van ‘bewustwordings periode’ welke al begon tijdens mijn studie en scriptie met vragen als ‘hoe ga ik de wereld verbeteren?’ ‘wat wil ik gaan doen?’ en vooral dilemma’s als ik wil graag reizen / een uitdagende baan / eigen bedrijf / tennissen / feesten  / gitaar spelen / gezond blijven / een villa etc. –> alles dus. Gelukkig, nu mijn scriptie is afgerond ben ik enigszins rustig geworden met het besef dat dromen en ambities najagen heel goed is, maar dat je nou eenmaal niet alles tegelijk kan doen (*ping*) en dat het in sommige gevallen goed is te plannen (en dus niet jeuk te krijgen bij alleen het woord al).

Stap 1 van dit plan de campagne is het vinden van een baan (een geldboom om de wereldreis te maken ontbreekt tot zover..). Als ex-communicatiestudent natuurlijk mijn netwerk ingezet en met twee parttime jobs kan ik wel stellen dat ik voor nu in ieder geval fulltime aan de bak ben. Wat resulteert in een werkweek van meer dan 40 uur, verantwoordelijkheden en knopen die doorgehakt moeten worden. Erg leuk en uitdagend allemaal, maar wel wennen dit starters leven. Had verwacht dat het vergelijkbaar zou zijn met stage lopen, maar een ‘echte’ baan is toch echt anders…

Wat is er dan zo wennen? Het is mij ten eerste duidelijk geworden dat wanneer je 5 dagen in de week hard werkt (+ een paar avonden), het niet meer verantwoord is om op vrijdagen en zaterdagen om 5 uur in de ochtend thuis te komen. Dit zijn studententijden, waarbij je doordeweeks gewoon weer bij kon slapen of rustig aan kon doen. Het klinkt heel suf als ik dit zo lees, en ik zeg niet dat ik me al bij deze constatering heb neergelegd, maar de harde werkelijkheid is wel dat een fulltime job vermoeiender is en misschien wel meer structuur nodig heeft? Belangrijk leerpuntje so far is dat er in ieder geval tijd ingepland moet worden om te slapen.

Een andere harde werkelijkheid lijkt er op dat mensen die fulltime werken ook meer koffie nodig hebben? Op de werkvloer, en zo ging het ook al wel bij stages, wordt namelijk om de haverklap koffie gehaald. Begin er nu zelf aan mee te doen (en laat daarmee de instelling van maximaal vier koppen per dag vaker varen) en krijg ineens meer begrip voor mensen die tien koppen op een dag wegwerken.

Ook het ‘on the road’ zijn doordeweeks is anders dan in de weekenden om van het ene naar het andere feestje te karren. File flirten; deze term kennen we allemaal, maar met 120 km per uur op de snelweg was voor mij nieuw!! Een heel glad exemplaar met donkere zonnebril en hippe grijze volkswagen polo bleef vorige week maar knipperen met de lichten / zwaaien / inhalen / langzaam rijden / inhalen op de A18. Last but not least, pakte hij zelfs dezelfde afrit om zijn raampje open te draaien en dan nog maar een keer te zwaaien.. Moest natuurlijk gieren om het hele tafereel, maar hoe kom je van zo iemand af? In de kroeg is het toch vrij makkelijk aan te geven ‘even naar de wc te gaan’ of ‘een rondje te lopen’… Waar is mijn snelle Audi A6 (oid) zodat ik er met 180 km per uur vandoor had kunnen rijden? En eigenlijk wil ik natuurlijk niet zomaar gevaarlijk gedrag gaan vertonen op de weg… Iets anders wat opvalt is dat je ziet dat mensen zich in de ochtend opmaken in de achteruitkijk spiegel, hebben deze (vooral) vrouwen de filmpjes niet gezien van nooit make-uppen in de auto vraag ik me dan sterk af?

Verder wordt mij als beginnend burger duidelijk dat werken / schoonmaken / boodschappen doen / eten koken etc. een ingewikkelde combinatie vormen; alle respect voor zowel de man als vrouw die dit goed kan combineren. Het is maar goed dat ik naast een werkend leven een sociaal leven heb en er af en toe iemand op bezoek komt, dan MOET er wel opgeruimd worden (soms dan…)

Structuur, flirten op de weg, werk combineren met huishoudelijke taken en je sociale leven –> ik ga de uitdaging graag aan! Vond ten slotte nog een recent onderzoekje: ‘Nederlanders vinden het heerlijk om niet te werken.’ Huh?! Ja, volgens een blog (http://stuffdutchpeoplelike.com/2012/03/20/not-working/) staat ons kikkerlandje met slechts een gemiddelde van 30.6 uur op het minst aantal uren werken van de Europese Unie. Dit heeft natuurlijk alles te maken met het hoge aantal parttime werkers. Maar, wat ook blijkt, is dat Nederlanders wel de meest productieve figuren zijn. Nederlanders werken dus heel efficiënt volgens deze bron, en houden misschien daarom veel vrije tijd over.

Efficiënte werknemers in deze lage landen, wat mijn inziens helemaal overeenkomt met de instelling van mijn generatie. Werken zo hard je kan, efficiënt, maar zeker vrije tijd over houden voor je vrienden, familie, reizen en andere dingen naast je werk. In mijn vorige post (https://ingejentink.wordpress.com/2012/06/08/all-you-need-is-love-and-a-bottle-of-wine/)  heb ik een poll gehouden over waarom we alcohol drinken, hier kwam uit naar voren dat de belangrijkste reden die mensen aangeven is voor de gezelligheid/met vrienden. Klopt voor mij ook wel (evenals het feit dat het nu eenmaal lekkerder is een wijntje te nuttigen dan een cola), dus wat dat betreft bevalt het burgerlijke leven op z’n ‘students’ mij tot nu toe heel goed. Behalve het feit dat ik moet wennen om misschien iets meer structuur in te bouwen vind ik het super gaaf om ‘echt’ mee te draaien in een bedrijf, heb ik in de afgelopen 4 weken al veel geleerd en is het erg leuk om mijn kennis in te kunnen zetten in de praktijk. Nu nog een ‘vaste’ internationale werkgever vinden die deze gepassioneerde shuffle chick weet te waarderen en dan geloof ik dat ik voorlopig de rust heb om hiervoor te gaan.

“Discovery consist not in seeking new lands, but in seeing with new eyes”

True that!