Deze blog schrijf ik na twee weken vakantie te hebben gehad en rondgereisd te hebben door Zuid-Spanje. Wat een heerlijk land, wat een toffe ‘Mañana Mañana’ cultuur weer! Zoals altijd met vakanties (bij mij in ieder geval), tijd voor wat reflectie. Op een afstandje lekker onthaasten in een andere cultuur; doet een mens goed! Daarom een paar momenten / levenslessen / maffe ervaringen of hoe je ze ook noemen wilt, die ik jullie niet wil onthouden:

Numero uno: Tipje van de sluier genaamd Afrika
Vanaf het stadje Tarifa kun je de oversteek maken naar Afrika. Hier was ik natuurlijk erg nieuwsgierig naar; dus zo geschiedde het dat mijn moeder en ik de boot namen naar Tanger te Afrika om hier een dag de toerist uit te hangen. Niets vermoedend en in een totaal onthaaste modus stapten we de boot uit en ik wist niet wat me overkwam. Van alle kanten mensen die ons spullen probeerden te verkopen en mijn haar probeerden aan te raken. Op gegeven moment kwamen we met een man in gesprek die mij voor 3000 kamelen wilde kopen… toen hij hoorde dat ik Nederlands, Engels en Spaans sprak, werd het bod opgehoogd naar 5000 en begon mijn moeder toch wel te twijfelen. Helaas, 5000 kamelen passen niet in haar tuin. Een heel bijzondere ervaring die me twee dingen geleerd heeft: 1) ik wil nog een keer echt rondreizen door Afrika & 2)dit kan ik niet alleen doen, want dat is voor een redhead niet veilig (voor blondines ook niet, en hetzelfde zal gelden voor andere Arabische landen… zal waarschijnlijk ook van doen hebben met feit dat er bijna geen vrouw rondloopt en als er al eentje rondloopt, is dit met hoofddoek).

Een totaal andere cultuur dus daar in een ander continent. Wat voor mij sowieso wel een vraag deed opborrelen: mensen zijn verschillend in culturen, maar toch ook wel weer o zo hetzelfde in bepaalde dingen. Want, observerend vanaf diverse terrasjes en mijn strandhanddoek zag ik (en dit zie je ook in Nederland of andere landen):

• Verliefde stelletjes die constant hand in hand lopen of knuffelen.. maar ook de ruzies tussen stelletjes of groepen om de meest onnozele dingen als welk terras het meest geschikt is;
• “Als er 1 schaap over de dam is volgen er meerdere” – een stel Italiaanse vrouwen schreeuwden in de zee omdat ze een paar kleine kwallen zagen (let op mijn woorden: ieniemienie), dus iedereen om hen heen ging als een speer de zee uit (Duits, Engels, Nederlands, Spaans);
• Mensen vanuit diverse windstreken die elkaar observeren op terrasjes en stranden (“zien en gezien worden”).

Het volgende plaatje is wel typerend; verschil tussen ‘Goth’ versus ‘Hippie’, maar het zijn wel beide vogeltjes.

Numero dos: Wireles hotspots
Met het plan om ‘echt’ even weg te gaan en mijn telefoon eens een dag te laten liggen heb ik hard gefaald. In ELK hotel was namelijk gewoon Wifi.

Confession of a smartphone-holic: heb elke dag wel geappt met mensen.

Deed me even denken aan de campagne van “get real, get outside”. Op vakantie is het constant in verbinding staan met anderen trouwens wel echt minder: naar je telefoon kijk je overdag niet om en iedereen weet dat je even weg bent dus zoekt minder contact (tenzij broerlief toch echt even hulp nodig heeft met de laatste loodjes van de scriptie). Wireles hotspots dus, ze waren er zowel digitaal als analoog, helemaal roadtrippin’ 2.0.

Ondanks de wireless hotspots hebben deze twee zakenvrouwen in Spanje wel afstand genomen van het werk. In tegenstelling tot veel werknemers als we de nieuwsberichten moeten geloven; steeds minder Nederlands gaan zorgeloos op vakantie: http://www.nu.nl/werk-en-prive/2564176/loslaten-van-werk-vakantie-blijkt-lastig.html. Een van de gevolgen van de smartphone is natuurlijk ook dat werk en vakantie steeds meer in elkaar gaan overlopen. Dit is niet zozeer een nadeel als je het mij vraagt, maar voor een mens is het wel goed om zo nu en dan even van een afstandje naar zaken te kijken en dus echt even LOS TE LATEN. Het is ons gelukt in die zin dat we niet naar mail en dat soort zaken hebben gekeken, maar laten we niet spreken over ‘denken aan werk’, en, zoals gezegd, heb ik wel gefaald in mijn plan om mijn telefoon wat meer links te laten liggen. Dit beseffende lijkt het me een uitdagend experiment om mijn telefoon een keer een weekend niet te gebruiken… eens zien wat daaruit voortvloeit. Wie weet hierover mijn bevindingen in een volgende blog!

Numero tres: Little moments… 

“Life is made of little moments”, kosten: 0 euro.

Deze tekst stond letterlijk op een bord op een (zoveelste) verlaten terras in Sevilla. Het is tekenend voor de mentaliteit die heerst in Zuid-Spanje: men bevindt zich in een enorme crisis, de toeristen blijven weg, maar toch blijft het overgrote deel van de Spanjaarden vriendelijk en blijven ze genieten van alle kleine dingen en momenten. Relativerend!

En precies wat deze vakantie inhield: relativerend met heel veel little moments! Vakantie; te quiero! Met als doel: onthaasten om vervolgens thuis te komen met nieuwe energie en ideeën. Dit doel is behaald: sollicitatiegesprekken, zzp’er worden, wetenschappelijk artikel publiceren, bloggen en meer van dit soort ‘to do’ uitdagingen staan weer helemaal in het middelpunt van mijn belangstelling! De batterij is opgeladen, maar zoals altijd; belangrijk te bewaken dat deze zo nu en dan een re-charge nodig heeft #littlemoments

Hasta luego lieve lezers!