Gisteren zag ik iets gaafs: chocolade pizza’s!! http://bit.ly/qPajDY Wat een uitvinding, wel typisch iets voor vrouwen heb ik ’t idee. Houd niet van vooroordelen en stereobeelden, maar chocola is toch meer een vrouwending dan een mannending.. ik ken zelf in ieder geval geen man die heel erg van chocolade houdt en dit gebruikt als ‘emotie-voer’. Vrouwen geven elkaar toch, zodra er iets naars gebeurt een dikke knuffel en CHOCOLA. En dat is maar goed ook.

Wat ik mij afvraag, als we iedereen nu zo’n chocolade pizza geven, zou het dan afgelopen zijn met al het gedonder in de wereld? Wat is er toch allemaal aan de hand met de grootmachten (en ook de minder grootmachten) en hun economische toestand? (Toch jammer dat ik geen economische ‘knobbel’ heb, dan had ik er wat meer van begrepen..) Goed, financiële crisis dus, maar ook gekken die maar rond schieten, honger, oorlog.. en nu weer rellen in Londen?! Zag net Bert van Marwijk nog op tv die vertelde hoe die baalde van het feit dat de wedstrijd Nederland-Engeland afgelast is. Tja, het lijkt me niet meer dan logisch toch meneer de bondscoach? Naar aanleiding van het doodschieten van een 29-jarige man (Markt Duggan) door de politie zijn sinds zaterdag de herrieschoppers in Londen en verspreiden ze zich nu ook in andere steden van het ‘Verenigd’ Koninkrijk. Nu las ik net een bericht dat Blackberry en Twitter de ‘boosdoeners’ zijn van de communicatie tussen de relschoppers (http://www.dutchcowboys.nl/nieuws/22813). De keerzijde van sociale media: sociale media hebben ook op dit soort dingen invloed. Dit was tijdens de revoluties in de Noord-Afrikaanse landen recent toch ook het geval en onoverkomelijk, totdat het netwerk platgelegd wordt. Het is een prachtig medium, en onketende revoluties in onze 21e eeuw, maar we moeten wel waken dat er geen kwalijke dingen mee gaan gebeuren.

Hoe komen deze rellen in Londen nou dan toch ineens? Het zijn niet de sociale media die hier al maanden over berichten toch? De NOS kwam met een interessante cartoon over de volgende vraag: is de dood van Mark Duggan echt de enige aanleiding voor de rellen in Londen?

Nee, natuurlijk niet, de rellen zijn net een olievlek (of een vrouw?): door 1 incident komt meteen alles naar boven wat mensen dwars zit. In Tottenham bijvoorbeeld zijn allerlei multiculturele en economische problemen waar de regering niks aan doet. Dit komt naar boven drijven en aangezien het vakantieperiode is en de meeste jongeren vrij zijn gaat het balletje snel rollen en lopen de emoties hoog op.

Hopeloze situatie denk ik vaak als ik weer van dit soort verontrustende berichten hoor. Om nog maar een voorbeeld te noemen: de hongersnood in Afrika is er al jaren.. Miljarden aan hulp die hierheen zijn gegaan, maar ik zie geen verbetering? Wat hebben we dan met dat geld gedaan?!

Ik ben een echte idealist hoor, begrijp me niet verkeerd, zet me neer in Zuid-Amerika en mocht ik daar een soort Che Guevara ontmoeten denk ik dat ik behoorlijk meegesleept zou kunnen worden in dit idealisme. (Schrik niet, ik ga geen terrorist worden, maar als je Motorcycle Diaries gezien hebt, begrijp je denk ik wat ik bedoel..)

Geen wonder dat ‘de jeugd’ zich afsluit voor de, in mijn opinie, hopeloze berichten. Niemand weet hoe de wereld verbeterd moet worden, toch? Verontrustend vind ik het wel dat het ons steeds minder boeit wat er in de wereld gebeurt.. laten we dan op z’n minst allemaal beginnen met het verbeteren van onszelf en hopen dat dit zijn vruchten afwerpt. Of misschien moeten we iedereen een chocolade pizza sturen, in chocola zit immers toch ook een gelukkig makend stofje? Daarentegen, als iedereen gelukkig zou zijn, zouden er dan geen oorlogen meer zijn? Ik betwijfel het.

Ik ga mijn best doen in ieder geval om de wereld te verbeteren en bij mezelf te beginnen, want zoals mijn oma laatst nog tegen mij zei: “Inge, er moet nog een hoop verbeterd worden aan jou..” Om dan maar met een paar concrete voorbeelden te beginnen die ik ga verbeteren:

• Beter schoonmaken (niet 6 maanden de badkamer niet dweilen bijvoorbeeld)
• Grotere afstanden hardlopen (op naar de 10 km!)
• Dingen leren los laten
• Spul achter mijn kont opruimen (zodat eindelijk duidelijk is wat er nog allemaal in mijn kast ligt)
• Vaker ‘nee’ zeggen