Laatste loodjes, literatuuronderzoek, dagen achter je laptop, focus aanbrengen, SPSS, afstuderen: *zucht*..

In mijn vorige bericht heb ik beloofd wat te vertellen over mijn afstuderen. Daad bij het woord voegend begin ik hier nu meteen mee! Nu klinkt mijn intro natuurlijk niet heel hoopvol, maar dat gaat specifiek over het afstuderen zelf, het angstaanjagende gegeven dat ik over een half jaartje klaar ben met studeren en wat dan? Goed, eerst maar even over mijn afstudeeropdracht. Ik kan niet teveel vertellen natuurlijk omdat het onderzoek nog bezig is.. Sinds februari loop ik 2 dagen in de week stage bij 360inc (http://www.360inc.nl/). Dit is een website welke is opgericht om een helder beeld te scheppen van werkgevers. Niet alleen door de ‘standaardinformatie’ hierop te zetten, maar juist ook door reviews van (ex)-werknemers, sollicitanten, stagiaires en andere belanghebbenden weer te geven. Hoe is het nou echt om bij een bepaalde werkgever te werken? Kun je op je sneakers of slippers op de werkvloer verschijnen of moet je strak in het pak? En hoe is het met de bedrijfscultuur gesteld? Over deze vragen en meer wil 360inc transparantie bieden. Er zijn zoveel review sites in de lucht, mensen doen uitgebreid research voordat ze een mobieltje of laptop kopen, waarom zou je deze research niet ook gaan doen voor je werkgever? Is dat niet minstens zo belangrijk? Neem gerust eens een kijkje op de website http://www.360inc.nl en schroom niet een (anonieme) review achter te laten of je mening over deze site door te geven. Mijn onderzoek haakt in op de vraag waarom mensen nu reviews willen schrijven over hun werkgever. Meer zeg ik er nog niet over, ik verwacht in september klaar te zijn dus te zijner tijd zal ik hierover meer vertellen.

De stage bevalt me in ieder geval erg goed en het onderzoek is super interessant. Het afstuderen zelf gaat niet helemaal, zoals de rest van mijn studieperiode, ‘van een leie dakje’. Het gaat wel goed, maar jezelf motiveren om aan de slag te gaan, literatuur te zoeken en zelf een onderzoek op te zetten, zijn op dit moment toch lastiger dan verwacht. Het feit dat je weet dat dit echt de LAATSTE LOODJES van je studie zijn, weegt heel zwaar. Dit heb ik niet alleen, ik merk in mijn omgeving ook dat iedereen die aan het afstuderen is, toch ook een beetje in de war is:

• Waar leg ik de focus van mijn onderzoek?
• Ga ik na mijn afstuderen reizen, werken, doorstuderen?
• En wat WIL IK dan NU?

Als generatie Y zijn we opgegroeid in (relatieve) rijkdom; de mogelijkheden zijn grenzeloos (althans, dit geloof ik zelf) en we moeten vooral doen wat we echt leuk vinden. Maar juist door al die mogelijkheden wordt het soms ook erg moeilijk. Hoe maak je nu de juiste keuze? Af en toe zou ik het wel eens fijn vinden als iemand mij zegt: “Inge, nu doe je dit, en twijfel je er niet meer over!” Maar toch denk ik dan weer: twijfelen is zo erg nog niet, het houdt me kritisch en ik weet wel steeds beter wat ik vooral niet wil… Zoals een baan waarbij ik de hele dag achter de computer zit, me vastleggen voor een langere tijd of moeilijk gedoe… I just wanna go with the flow! Dus voor alle afstuderende onder ons – die niet goed weten wat ze willen – lijkt het me goed om in je achterhoofd te houden dat we toch leren van onze acties en gedachten. We stellen hoge eisen aan onszelf en willen overal het maximale uithalen. Dit zorgt ervoor dat het lastig is om sommige beslissingen te maken. Een grappig gemaakt filmpje/verhaal over generatie Y kwam ik vorige week op Twitter tegen, wel even helemaal kijken anders is de clue niet duidelijk:

Persoonlijk heb ik wel geleerd me minder zorgen te maken over ‘de toekomst’.

Be happy today, because God will take care of tomorrow.

zoals ze dat in Mexico zo mooi zeggen. En zo is het maar net. Neemt natuurlijk niet weg dat ik mijn hoge ambities blijf houden, zoals bijvoorbeeld ooit zakenvrouw van het jaar worden, de hele wereld rond gebagpackt te hebben, gezond te blijven, een grote Amerikaanse auto te hebben en een Audi, altijd tijd vrij te maken voor mijn familie en vrienden etc etc.. Maar hé, ik ben dan ook niet de persoon die lage verwachtingen heeft van alles, hoeft ook niet volgens Nelson Mandela:

There is no passion to be found playing small – in settling for a life that is less than the one you are capable of living.

Duidelijk dus dat ik graag het maximale uit dingen haal. Gisteren heb ik met mijn roomie ‘Vakantieliefdes’ zitten kijken. Wat wij beide zo leuk vinden aan dit programma is dat er elke week weer een ander land bekeken wordt, je ziet mensen uit een andere cultuur en het reisvirus begint bij ons beide weer aan te wakkeren. Gisteren hebben we erg gelachen om het ge-‘yeah baby’ van één van de deelnemers! Leuk om aan mijn vocabulaire toe te voegen en zeg het nu dus zo vaak mogelijk (sorry mensen in mijn omgeving!). Yeah baby, ik houd de moed erin met het afstuderen, nog een paar maandjes knallen en Joost mag weten waar ik daarna terecht komt.

I will go with the flow!