Mijn vorige blog ging over het feit dat ik een social media junk ben (geworden). Sinds ik mij toen heb voorgenomen om af te kicken is dit enigszins gelukt, in die zin dat mijn telefoonrekening afgelopen maand voor het eerst ‘normaal’ was. En met ‘normaal’ bedoel ik dat ik sinds maanden weer een keer binnen mijn bundel ben gebleven. Verder is er nog niet veel verbeterd, ik houd mezelf voor dat dit een kwestie van tijd is (net als mijn bel-verslaafdheid) en dat ik ook mee moet gaan met mijn tijd en dus de sociale media wel bij moet blijven houden.

Anyways, Twitter check ik dus ook een paar keer per dag. Ik begin er steeds meer de voordelen van in te zien. ‘Gratis marketing’ (tussen haakjes omdat iemand er natuurlijk wel tijd aan moet besteden), door korte aansprekende berichtjes te plaatsen met een link. Het hoeft alleen maar goed opgepikt te worden door enkele sleutelfiguren en daar is je mond tot mond reclame op Twitter. Enkele dagen geleden was ik dus weer een keer tweets aan het bekijken en ik kwam de volgende tegen: “Life is like Twitter: short sentences drawn from long experience” (Paulo Coelho). Een originele tweet als je het mij vraagt, en best bizar dat het leven vergeleken wordt met Twitter.. Het is natuurlijk zo dat we steeds meer online zijn. We willen allemaal (alle social media junks onder ons) laten weten waar we mee bezig zijn aan onze vrienden, foto’s op facebook zetten van Koninginnedag en onze muziek delen. Korte berichtjes die we op Facebook, Twitter of Hyves zetten, maar waarmee we zeker wel meer bedoelen dan een kort berichtje. Als ik op mijn Facebook zet ‘Enn we zijn op een homo party beland!’, dan zit hier natuurlijk een lang verhaal achter (over hoe ik met mijn vriendinnen achter de leuke muziek aan ging, we lekker wat drinken ging halen en we er ineens achter kwamen dat er halfnaakte mannen aan het dansen waren..). Ervaringen van mensen en bedrijven die gedeeld worden via heel korte berichten, een bijzondere ontwikkeling, waar ik graag deel van uit maak.

Persoonlijk gebruik ik Twitter niet heel actief, ik zet er zo nu en dan links op naar websites of interessante artikelen. Maar ik gebruik het wel veel passief, ik bekijk de berichtjes die elke minuut binnenstromen (schrik niet, ik kijk niet elke minuut, maar check Twitter slechts 3x per dag). ComScore publiceerde afgelopen week in een onderzoek dat Nederland de hoogste penetratiegraad heeft van Twitter en LinkedIn. Daarnaast is ons kikkerlandje ook uniek omdat het een sociaal lokaal netwerk op nummer 1 heeft staan, hoewel het verschil met Facebook steeds kleiner wordt. Interessante resultaten, maar wat mij nog meer aansprak was een onderzoek wat in Amerika uitgevoerd is waaruit bleek dat tieners sceptisch staan ten opzichte van sociale media. Ze zijn altijd online en gebruiken sociale media voornamelijk om met vrienden in contact te blijven, niet om zelf content te creeeren. Zie voor het artikel hierover: http://www.frankwatching.com/archive/2011/04/18/social-media-nieuws-sceptische-tieners-social-media-marketing/.

Aan de ene kant worden sociale media dus actief gebruikt, maar aan de andere kant wordt het voornamelijk ingezet om vriendschappen te onderhouden, informatie te delen en onszelf goed neer te zetten. Hoe zit het met eindeloze mogelijkheden om content te verspreiden, revoluties te ontketenen en transparantie te bewerkstelligen? Natuurlijk worden sociale media hiervoor ingezet, maar dit kan nog veel sterker en beter. Het probleem is dat het vaak teveel tijd kost, dat is een grote barriere voor veel bedrijven om hier echt actief wat mee te doen. Daarnaast wordt vaak het gebrek aan authenticiteit als een probleem gezien en wordt gedacht dat vooral de jongeren op sociale media zitten dus dat niet iedereen bereikt kan worden op deze manier.

Er zijn  dus nog veel bruggen te bouwen op dit gebied, een grote uitdaging.. wat een heerlijk vakgebied waarin ik nu aan het afstuderen ben. Maar daarover volgende week meer, wordt nu hoog tijd om eerst wat slagen te maken met mijn onderzoeksvoorstel.