Mannen en gamen, wat is het toch met die combinatie? Toen ik vrijdagnacht thuiskwam na een avondje gezelligheid, zie ik mijn bruder met een vriend op deze manier aan onze keukentafel zitten:

Het eerste wat ik doe is natuurlijk: “Joehoeeee!!”
Als reactie krijg ik dan: “Heuj” en de gezichten gaan weer pijlsnel naar het scherm.

Ik lig al helemaal in een scheur om dit tafereel, want vanaf nu krijg ik er geen reactie meer uit. Want het spelletje (ben alweer vergeten welke) is “zo mooi” en “leuk” om te doen dus opperste concentratie is vereist. Ik dacht ga nog even gezellig doen, maar een conversatie kan er dan ook niet vanaf, mannen kunnen (als het om gamen gaat) geen twee dingen tegelijk doen..

Nu is dit natuurlijk een voorbeeld, maar zo gaat het altijd. ALLE mannen die ik ken, zijn helemaal into het gamen als ze hiermee bezig zijn. Hoe kan dit toch? Is dit een verschil tussen mannen en vrouwen? Heeft dit te maken met multi-tasken wat, (als we het even over de boeg van vooroordelen gooien) vrouwen wel kunnen en mannen niet?

Ik moet je bekennen dat ik geen vrouw ken die ‘gamed’.. Persoonlijk, vind ik het ook helemaal niks. Ik heb wel eens mee proberen te doen met mijn broertje, een schietspel, maar ik ben mezelf constant kwijt op het scherm of ik heb mijn levens alweer verspild. Gamen is dus niks voor vrouwen (over ’t algemeen) DACHT IK… want uit een recent onderzoek blijkt het volgende: 49% van de vrouwen geeft aan wel eens online spelletjes te doen, en dit te verkiezen boven mannen, seks en shoppen. *HUH?!* Welke vrouwen zijn dit? Deze informatie komt uit het volgende artikel: http://www.goedgevoel.be/gg/nl/826/Vrouwenweetjes/article/detail/1292973/2011/07/15/Vrouwen-verkiezen-gamen-boven-mannen-seks-en-shoppen.dhtml

Nu moet ik even een rectificatie plaatsen. Want het artikel geeft ook Facebook aan als een soort ‘online spel’, wat het in zekere zin natuurlijk ook wel is.. Tjah, als we Facebook ook mee gaan tellen denk ik dat het percentage nog wel hoger kan liggen. Experts waarschuwen voor de gevolgen van het zoveel ‘gamen’ / online zijn, volgens relatietherapeuten loopt iemand die verslaafd is aan online games, het risico zijn of haar partner te verwaarlozen en de term Facebook valt in één op de vijf echtscheidingen (koppels blijken in sociale netwerksites en games een manier te vinden om problemen en intimiteit te ontlopen).

Klinkt als serious business, maar wanneer ben je nou verslaafd? Sommige mensen zullen mij misschien verslaafd aan Facebook vinden, maar ik zou dit toch zeker niet verkiezen boven mannen, seks en shoppen.. Zijn er dan verschillen in dit online gamen tussen mannen en vrouwen? Uit het onderzoekje blijkt dat mannen zich vooral door de competitie in spelletjes aangetrokken voelen, en vrouwen vooral door de rust en te ontstressen en daarom kiezen vrouwen voor een spel waarin ook een sociaal element zit en mannen vooral voor schieten en/of gokken.

Nu vind ik toch dat Facebook mij niet bepaald rust geeft, het is eerder stressvol. Want uit andere onderzoeken blijkt toch ook dat door sociale media we constant op de hoogte willen zijn van alles, en als dit dan een keer niet gebeurd, worden we onrustig.

Hoe het ook zij, na het lezen van wat artikelen over verslavingen weet ik zeker dat ik niet verslaafd ben. Facebook kan ik prima uit zetten (tenzij ik met mijn scriptie bezig ben) en mannen blijven mannen: ze kunnen nou eenmaal niet altijd twee dingen tegelijk. De volgende uitspraak is daarom wel een ‘waarheid als een koe’: